fənər

is. <yun.>

1. Ətrafı və ya bir qismi şüşə, yaxud başqa şəffaf materialla örtülü işıq cihazı; fanus. Küçə fənəri. Fənərə neft tökmək. Fənəri yandırmaq. – Məhərrəm əlindəki fənəri yerə qoyub təkrar etdi. . H. N.. Quru ot üstündə Hüseyn uzanır; Fənərin içində para şam yanır. M. R.. // Elektrik lampası. Geniş meydanlarda yansın fənərlər; Gecələr kəndimiz çilçıraq olsun. O. S.. // bax fara. Minik maşınının fənəri. – Hər iki maşının güclü fənərləri geniş bir sahəni işıqlandırırdı. Ə. S..

2. dan. zar. Zərbədən, zədələnməkdən üzdə əmələ gələn qançır, göy. Gözünün altında fənər var.